Πώς να Επιλέξετε το Κατάλληλο Κρασί για Κάθε Εποχή

Έχουμε συνδυασμένες τις σούπες με χειμωνιάτικα μεσημέρια, ενώ τα φασολάκια και τα κολοκυθάκια με καλοκαιρινά μεσημέρια. Φανταζόμαστε να παρακολουθούμε μια ταινία του Woody Allen σε θερινό σινεμά, ενώ για μια πιο βαριά, «ψαγμένη» ταινία φανταζόμαστε σαλόνι και τζάκι. Και μόλις αρχίσει ο καιρός να φτιάχνει αισθητά, κάπου στα μέσα της άνοιξης, funky ήχοι αρχίζουν να ταιριάζουν καλύτερα στο αυτί μας, αντικαθιστώντας πιο «σκοτεινές» χειμερινές μελωδίες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο χώρο του κρασιού. Η εποχή σίγουρα επηρεάζει τις επιλογές μας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως υπάρχουν απαράβατοι κανόνες. Η θερμοκρασία, τα χρώματα και τα αρώματα του περιβάλλοντος, αλλά και οι συνήθειές μας, καθορίζουν τι κρασί θα πιούμε. Όσο καλύτερο το «πάντρεμα», τόσο μεγαλύτερη η απόλαυση.

Κρασιά για την Άνοιξη: Φρεσκάδα και Ανάλαφρη Απόλαυση

Η άνοιξη είναι μια μαγική εποχή. Είναι η εποχή που η διάθεσή μας ελαφραίνει. Παρά τη χειμωνιάτικη κούραση που έχει συσσωρευθεί, το φως του ήλιου και το τέλος του κρύου μάς κάνουν να ξεχνιόμαστε. Ταυτόχρονα, το ψυγείο μας αρχίζει να γεμίζει με κεράσια, φράουλες, βερίκοκα και μούσμουλα. Αυτή η αίσθηση αναγέννησης είναι όμορφο να συνοδεύεται με ελαφριά και φρουτώδη κρασιά. Δε θα μπορούσε να λείπει από το σκηνικό ένα ανθικό Μοσχάτο Αμβούργου, όπως το Φίλιο Κλήμα των Αμπελώνων Γιάτσα, με το χτυπητό άρωμα γαρύφαλλου. Αλλά ούτε κι ένα φρέσκο Αγιωργίτικο, όπως αυτό της Βασιλικής Παρλιάρου, με εμφανή τα στοιχεία εαρινών φρούτων. Η ίδια οινοποιός προσφέρει κι ένα ημίξηρο ροζέ διαμάντι, που ακούει στο όνομα Rosato. Ανακατεύει Μοσχοφίλερο και Ασύρτικο με τον πλέον ανοιξιάτικο τρόπο. Τέλος, ιδανική λευκή επιλογή θα ήταν ένα Chardonnay, χωρίς πέρασμα από βαρέλι. Οι ταυτόχρονες νότες γρασιδιού και λουλουδιών αντιπροσωπεύουν επάξια την άνοιξη. Ανακαλύψτε του λόγου το αληθές σε μια φιάλη του Παπαϊωάννου.

Θερινές Επιλογές: Δροσερά Κρασιά για Ζεστές Μέρες

Ποιος είπε πως το κρασί είναι ακατάλληλο για το καλοκαίρι; Ε, λοιπόν, το κρασί είναι κατάλληλο για κάθε εποχή. Ποιος είπε πως το καλοκαίρι πίνονται μονάχα λευκά κρασιά; Ε, λοιπόν, μπορεί τα λευκά να ταιριάζουν σε περισσότερες θερινές περιστάσεις, ωστόσο είναι σφάλμα να παραμελούμε ροζέ και κόκκινους οίνους τη ζεστή αυτή εποχή. Διότι το κρασί είναι χαμαιλέοντας και σίγουρα θα βρεθεί κάποιο να ταιριάξει. Για παράδειγμα, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, μη διστάσετε να ανοίξετε ένα ερυθρό Ξινόμαυρο για να συνοδεύσετε ένα κλασικό καλοκαιρινό πιάτο με γεμιστές πιπεριές και τομάτες. Αρκεί το Ξινόμαυρο αυτό να μην είναι ένα από τα επιθετικά ή τα old-school, με τις κοφτερές τανίνες. Το πιο στρογγυλεμένο Γη και Ουρανός του Θυμιόπουλου είναι σίγουρα κατάλληλο. Επειδή, όμως, καλοκαίρι σημαίνει ψάρι, την πρωτοκαθεδρία κατέχουν η οξύτητα και το λεπτό άρωμα των λευκών οίνων. Οι λεμονάτες πινελιές του Σαββατιανού και του Ασύρτικου δε μπορούν να λείπουν από τη θερινή σεζόν, ενώ επίσης άριστες επιλογές αποτελούν η Κυδωνίτσα, το Μοσχοφίλερο και η Μαλαγουζιά. Σαββατιανό και Ασύρτικο καλό είναι να έχουν αποφύγει το βαρέλι. Στο πρώτο, εξαιρετική επιλογή αποτελεί αυτό της Ρωξάνης Μάτσα. Στο δεύτερο, η ορυκτώδης Σαντορίνη του Αργυρού και το ρητινώδες Δάκρυ του Πεύκου του Κεχρή θα σας κλέψουν την καρδιά. Οι φίλοι της Κυδωνίτσας, με την πιο απαλή οξύτητα και τις νότες κυδωνιού και βερίκοκου, ήδη λατρεύουν αυτή του Ζαχαριά. Οι φίλοι πιο πολύπλοκων αρωματικών καταστάσεων θα επιλέξουν το ολόφρεσκο Μοσχοφίλερο Θρόνος του Αθανασίου και την πληθωρική Μαλαγουζιά Χελώνες του Κτήματος Άλφα.

Φθινοπωρινά Κρασιά: Πλούσιες Γεύσεις και Αρώματα

Μόλις το καλοκαίρι δώσει τη θέση του στο φθινόπωρο, ο ερχομός της δροσερής αύρας και του πετριχώρα αυξάνουν την επιθυμία μας για κρασί. Η διάρκεια της ημέρας έχει ήδη μειωθεί, τα χρώματα των φύλλων αλλάζουν και μαζί τους αλλάζει κι η διάθεσή μας. Πλέον, αξίζει να απολαύσουμε ένα λευκό κρασί, λιγάκι πιο «σωματώδες» από αυτά του καλοκαιριού, πχ. ένα Chardonnay στη βαρελάτη εκδοχή του. Θα μας φέρει στον ουρανίσκο μια υπέροχη αίσθηση βανίλιας και τροπικών φρούτων. Το Fume του Παπαϊωάννου είναι ό,τι πρέπει για κάτι τέτοιο. Περνώντας στα κόκκινα κρασιά, που ήταν αρκετά «εκτοπισμένα» κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, τι καλύτερο από ένα κλασικό Merlot, που καταφέρνει να συνδυάσει γεύσεις φρούτων του δάσους με αρώματα χώματος και σοκολάτας. Την αποστολή φέρει λαμπρά σε πέρας το Chateau Julia του Κώστα Λαζαρίδη. Μα και το λιγότερο δημοφιλές Λιάτικο είναι ιδανικό για μια εποχή σαν το φθινόπωρο. Οι μαλακές του τανίνες, η αισθητή ορυκτότητάς του και τα στοιχεία κανέλας και βύσσινου αποτελούν ιδανική συντροφιά. Δοκιμάστε το Amphora του Δουλουφάκη και θα αποζημιωθείτε. Αλλά επειδή η θερμοκρασία επιμένει σε αρκετά υψηλά επίπεδα, τα ροζέ κρασιά δεν παύουν να είναι θελκτικά και επίκαιρα. Ο πιπεράτος χαρακτήρας του Syrah κάνει θαύματα, μαζί με την επίγευση γλυκόριζας που αφήνει στη στοματική κοιλότητα. Ανακαλύψτε το στις Αμυγδαλιές του Κτήματος Αβαντίς. Φυσικά, οι ροζέ οινοποιήσεις του Ξινόμαυρου ταιριάζουν επίσης με την εποχή, προετοιμάζοντάς μας για το χειμώνα. Μια φιάλη του Δημόπουλου συνιστά μια από τις πιο εύστοχες επιλογές.

Χειμερινές Επιλογές: Ζεστασιά και Βάθος

Ο χειμώνας είναι η εποχή όπου το κόκκινο κρασί παίρνει την «εκδίκησή» του. Χαμηλές θερμοκρασίες, πιάτια με πιο συχνή τη ζωική παρουσία και μυρωδιά τζακιού. Τι μας έρχεται στο νου; Μα, φυσικά, Cabernet Sauvignon! Είτε μόνο του, είτε σε blend. Οι γεύσεις βατόμουρου, βύσσινου και φραγκοστάφυλου δένουν αρμονικά με τα αρώματα μπαχαρικών, δέρματος και καπνού. Απίστευτη επιλογή αποτελεί το Petraeus του Καριπίδη. Επίσης κορυφαίο είναι το Cuvee III του Μεγάλου Σπηλαίου, στο οποίο ο πλουραλιστικός χαρακτήρας του Cabernet Sauvignon ξεδιπλώνεται δίπλα στη «σιδερένια» Μαυροδάφνη και στο αγαπητό Αγιωργίτικο. Εννοείται πως ο χειμώνας είναι ιδανικός για τυπικά Ξινόμαυρα, αλλά και για εγχώρια ή ξένα Nebbiolo, διότι το κρύο αγαπάει τις τανίνες. Περνώντας σε λευκές ποικιλίες, ένα Sauvignon Blanc παλαιωμένο σε δρύινο βαρέλι ή ένα Νυχτέρι θα αποτελούσαν καταπληκτική χειμωνιάτικη παρέα. Το πρώτο συνδυάζει τα στοιχεία των λευκόσαρκων φρούτων με τη βανίλια και το ξύλο, ενώ το δεύτερο διαθέτει το σώμα και τη λιπαρότητα που ταιριάζουν στην ψυχρή εποχή του έτους. Το Fume του Καριπίδη και η Σαντορίνη του Χατζηδάκη αποτελούν ιδανικές περιπτώσεις, αντίστοιχα. Μην παραλείψετε να τα συνδυάσετε με κατάλληλα είδη τυριού.

Το Κρασί στις Εορτές: Επιλογές για Κάθε Γιορτή

Μας αρέσουν οι γιορτές, όχι μόνο για το χαρούμενο κλίμα τους, αλλά και γιατί αποτελούν αφορμή απόλαυσης κρασιού με συγγενείς και φίλους. Θα περιοριστούμε σε Χριστούγεννα και Πάσχα, γιατί αν αρχίσουμε να επεκτεινόμαστε σε Δεκαπενταύγουστους, 25ες Μαρτίου και Πρωτοχρονιές, τότε θα χάσουμε τη μπάλα. Ξεκινώντας από τα Χριστούγεννα, θα πρέπει να σκεφτούμε τι μπορεί να περιλαμβάνει το γιορτινό τραπέζι. Αν κινούμαστε παραδοσιακά, στο μονοπάτι της γεμιστής (ή όχι) γαλοπούλας, τότε μάλλον θα προτιμήσουμε ένα πληθωρικό λευκό κρασί. Ένα παλαιωμένο Ασύρτικο βόρειας Ελλάδας είναι ό,τι χρειάζεται. Ο λεμονάτος κορμός του εμπλουτίζεται με την ξυλώδη διάσταση, που δίνει απίστευτο σώμα στο τελικό αποτέλεσμα. Το Ήδυσμα Δρυός της Τέχνης Οίνου αρμόζει απόλυτα. Αν, όμως, το τραπέζι φιλοξενεί κάτι πιο «πρόστυχο», όπως χοιρινό κότσι, τότε πρέπει να ανοιχτεί ένα κόκκινο κρασί. Μια Λημνιώνα, με τις στρογγυλές της τανίνες, την ήπια πικάντικη πτυχή της και τα αρώματα φρούτων του δάσους θα έκανε τη διαφορά. Συνεχίζοντας στο Πάσχα, αντικρύζουμε στο γιορτινό τραπέζι πιο καθιερωμένα πιάτα: μαγειρίτσα το βράδυ και αρνί το επόμενο μεσημέρι. Προτείνουμε να απολαύσετε το βραδινό γεύμα παρέα με ένα Sauvignon Blanc, διότι ο χορτώδης, τροπικός και ελαφρώς λιπαρός χαρακτήρας του θα ταιριάξει περίφημα με τα συστατικά του κλασικού αυτού φαγητού. Το μεσημεριανό γεύμα, όμως, είναι τόσο γεμάτο σε πρωτεΐνη, που ένα κόκκινο κρασί θα βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα. Και οφείλει να είναι ένα από τα δυνατά, όπως το Tannat του Κτήματος Άλφα. Έντονες μα στρογγυλές τανίνες, ακλόνητο σώμα και αρωματικό προφίλ που θα ζήλευαν αρκετές πιο διάσημες ερυθρές ποικιλίες. Εννοείται, βέβαια, πως αυτή η ιδιαίτερη επιλογή δεν είναι μονόδρομος. Ένα Cabernet (Sauvignon ή Franc), ένα παλαιωμένο Αγιωργίτικο ή τα ρωμαλέα blend μιας Γουμένισσας ή μιας Ραψάνης ταιριάζουν επίσης ωραιότατα.

Φαίδωνας Κυτρίδης

Βιολόγος, PhD / Τελειόφοιτος Οινολόγος