Ελληνικά Αποστάγματα

Όπως η ίδια η ονομασία φανερώνει, τα ελληνικά αποστάγματα είναι ποτά που παράγονται μέσω απόσταξης. Σε γενικές γραμμές, η απόσταξη εφαρμόζεται σε αλκοόλη γεωργικής προέλευσης εμπλουτισμένη με φυτικά αρωματικά ή σε αλκοολούχο υγρό που προέκυψε από ζύμωση.

Τα πρωτεία των ελληνικών αποσταγμάτων κατέχει το ούζο. Ακολουθούν το τσίπουρο και η τσικουδιά. Επίσης δημοφιλή είναι ορισμένα brandy και λικέρ.

Σε πιο νεαρές ηλικίες, μια ελληνική βότκα ή ένα ελληνικό τζιν θα ήταν σίγουρα κατάλληλη επιλογή. Σε πιο ώριμες ηλικίες, ένα παλαιωμένο τσίπουρο ή ένα brandy θα αποτελούσαν πιο εύστοχο δώρο. Ωστόσο, πάντα επίκαιρο είναι ένα καλό ούζο ή ένα λικέρ αρωματισμένο με βότανα της ελληνικής φύσης.

Ο χαρακτηρισμός «premium» καθορίζεται κυρίως από δύο παράγοντες: τη μέθοδο παραγωγής και την παλαίωση. Κατά τη διαδικασία απόκτησης αρωμάτων, όσο το ποσοστό απόσταξης υπερνικά το ποσοστό εκχύλισης, τόσο πιο premium γίνεται το ποτό. Η παλαίωση συνεισφέρει επίσης στον premium χαρακτήρα του τελικού προϊόντος.

Το ούζο αποτελεί κλασικό συνοδευτικό θαλασσινών. Τα τελευταία χρόνια, το μη παλαιωμένο τσίπουρο και τα αποστάγματα σταφυλής ολοένα και κερδίζουν έδαφος ως συνοδευτικά πιάτων. Ο πιο ουδέτερος χαρακτήρας τους τα καθιστά κατάλληλα τόσο για πλήθος πιάτων της ελληνικής κουζίνας, όσο και για φρουτοσαλάτες ή πλατώ τυριών. Αντίθετα, τα παλαιωμένα τσίπουρα, τα λικέρ και τα brandy απολαμβάνονται μετά το φαγητό.

Όλα! Τα brandy και τα παλαιωμένα τσίπουρα χρησιμοποιούνται σε κοκτέιλ με την ίδια ευκολία που χρησιμοποιείται ένα ουίσκι. Το απλό τσίπουρο είναι πλέον μια σταθερή αξία στο χώρο των κοκτέιλ, ενώ ακόμα και το πιο «δύσκολο» ούζο αρχίζει να αποκτά μόνιμη θέση στο ράφι των mixologists. Φυσικά, τα λικέρ, εξαιτίας του πλουραλισμού γεύσεων και αρωμάτων, αποτελούσαν πάντα συστατικό εκατοντάδων κοκτέιλ.

Τα αποστάγματα πίνονται δροσερά ή και κρύα. Αιτία γι’ αυτό αποτελεί η υψηλή περιεκτικότητά τους σε αλκοόλ. Αν προσπαθήσουμε να τα απολαύσουμε σε θερμοκρασία δωματίου (δηλαδή 25°C, κατά μέσο όρο), τότε η αλκοόλη θα μας «πλημμυρίσει» τη μύτη και τον ουρανίσκο, καλύπτοντας τα ευχάριστα στοιχεία του ποτού. Έτσι, η διατήρηση κάποιων αποσταγμάτων στο ψυγείο ή η προσθήκη πάγου στο ποτήρι κρίνεται απαραίτητη.

Όλα τα αποστάγματα πρέπει να προστατεύονται από το ηλιακό φως. Οι φιάλες, που οφείλουν πάντα να είναι γυάλινες, πρέπει να τοποθετούνται όρθιες, ώστε να αποφεύγεται η επαφή του ποτού με το πώμα. Διαφορετικά, το υλικό του πώματος (φελός, πλαστικό ή μέταλλο) μπορεί να αλλοιώσει τη γεύση και το άρωμα του αποστάγματος. Η θερμοκρασία αποθήκευσης ποικίλει. Ούζο και τσίπουρο με γλυκάνισο αποθηκεύονται πάντα εκτός ψυγείου, για να αποφευχθεί η θόλωσή τους. Παλαιωμένα τσίπουρα, brandy και λικέρ συνήθως βρίσκονται εκτός ψυγείου, αν και πολλοί αρέσκονται να τα διατηρούν στο ψυγείο, προκειμένου να τα απολαμβάνουν απευθείας πιο δροσερά.