Επειδή μέχρι και το 1970 το Βιδιανό ήταν μια ξεχασμένη ποικιλία υπάρχουν φόβοι ότι ακόμα και σήμερα μπορεί να υπάρχουν αμπελουργοί που να το μπερδεύουν με τις επίσης κρητικές ποικιλίες Θραψαθήρι και Βηλάνα. Παρόλα αυτά το Βιδιανό είναι μια ζωηρή ποικιλία και αρκετά παραγωγική, με μεγάλα σταφύλια. Χάρη στον παχύ φλοιό του είναι ανθεκτικό απέναντι στις ασθένειες και τα έντομα που επιβουλεύονται τους χυμούς του. Η ποικιλία είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες και σε αντίθεση με τις γαλλικές ποικιλίες, διατηρεί το άρωμα του ακόμα και τις πιο ζεστές χρονιές. Ειδικά αν καλλιεργείται σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές.