BLOG

Η αρωματική και γευστική ομοιότητα μεταξύ Nebbiolo και Ξινόμαυρου είναι αξιοσημείωτη. Όσοι αγαπούν τη μια ποικιλία, είναι απίθανο να μην αγαπούν και την άλλη.

Η ερυθρή ποικιλία Μούχταρο, που κατάγεται από τη Βοιωτία, είναι άσσος στο μανίκι της ελληνικής αμπελουργίας και οινοποιίας.

Ο χορός αναβίωσης γηγενών ποικιλιών αμπελιού περιλαμβάνει τον Ταχτά, που παραδοσιακά καλλιεργείται στην Κρήτη.

Μια ελάχιστα γνωστή ελληνική ποικιλία, που σταδιακά αρχίζει να ανακάμπτει, είναι η ωραιότατη Σκλάβα.

Η Μαυροδάφνη είναι ένα μαυριδερό, σχεδόν αδιαφανές κρασί με ένα σκούρο καφέ καθρεπτίζον και ένα μοβ-καφέ ιριδίζον χρώμα. Τα αρώματα και οι γεύσεις του περικλίονται από καραμέλα, σοκολάτα, καφέ, σταφίδες και δαμάσκηνα.

Η Λημνιώνα έχει αποδείξει ότι είναι μια ποικιλία ελβετικός σουγιάς. Η πρώτη επαφή του οινόφιλου ήταν με τα κόκκινα κρασιά της ποικιλίας που ξεχωρίζουν για τον φρουτώδη και βοτανικά αρωματικό χαρακτήρα τους αλλά και τη φινέτσα που διαθέτουν. Τα οποία σήμερα οι λίγοι τυχεροί, ή προνοητικοί, έχουν την ευκαιρία να τα δοκιμάζουν παλαιωμένα, εξερευνώντας τα όρια παλαίωσης τους.

Επειδή μέχρι και το 1970 το Βιδιανό ήταν μια ξεχασμένη ποικιλία υπάρχουν φόβοι ότι ακόμα και σήμερα μπορεί να υπάρχουν αμπελουργοί που να το μπερδεύουν με τις επίσης κρητικές ποικιλίες Θραψαθήρι και Βηλάνα. Παρόλα αυτά το Βιδιανό είναι μια ζωηρή ποικιλία και αρκετά παραγωγική, με μεγάλα σταφύλια. Χάρη στον παχύ φλοιό του είναι ανθεκτικό απέναντι στις ασθένειες και τα έντομα που επιβουλεύονται τους χυμούς του. Η ποικιλία είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες και σε αντίθεση με τις γαλλικές ποικιλίες, διατηρεί το άρωμα του ακόμα και τις πιο ζεστές χρονιές. Ειδικά αν καλλιεργείται σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές.

Η Κυδωνίτσα αποτελεί μια ποικιλία που «ανακαλύφθηκε» τα τελευταία 15 χρόνια, στο νοτιοανατολικό άκρο της Λακωνίας και από εκεί έχει ξεκινήσει την εξάπλωση της σε όλη την Ελλάδα. Σχετικά με την καταγωγή της δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες και οι περισσότερες εικασίες γίνονται βάσει του ονόματος της. Έτσι κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι το όνομα της ποικιλίας είναι αυτό που δείχνει την καταγωγή της, με πιθανές την περιοχή Κυδωνιών στα Χανιά ή την πόλη Κυδωνιές στη Μικρά Ασία.

Η Μαλαγουζιά αποτελεί μια ακόμα περίπτωση ποικιλίας αμπέλου που η καταγωγή της καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Κάποιες πηγές θέλουν να έλκει την καταγωγή της από την μακρινή πόλη Malaga της Ισπανίας με το όνομα της να προκύπτει από την παράφραση του τόπου καταγωγής της. Ενώ άλλες τοποθετούν την καταγωγή της λίγο πιο βόρεια στην περιοχή της Καταλονίας, συνδέοντας την με την ντόπια ποικιλία της Malagueña.

Οι ιστορικές μελέτες δείχνουν ότι το Αγιωργίτικο είναι μια ποικιλία που η καλλιέργεια της κυριαρχούσε ανέκαθεν στην περιοχή της Νεμέας, παρόλες τις φωνές που ισχυρίζονταν ότι υπήρχαν και άλλες ερυθρές ποικιλίες. Οι φωνές αυτές στηρίζονταν στην ύπαρξη πολλών και διαφορετικών ονομάτων ερυθρών ποικιλίων που δεν έμοιαζαν με το όνομα ή και τις ιδιότητες του Αγιωργίτικου, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Μαυρούδι.