Εξερευνήστε τις κορυφαίες ετικέτες Καπνιστού Ουίσκι Ιρλανδίας και Σκωτίας, που επιλέχθηκαν για τους λάτρεις των έντονων αρωμάτων.
Η "άχρηστη" πληροφορία της ημέρας αναφέρει πως το ορυκτό που ονομάζεται γαιάνθρακας (κάρβουνο) έχει διαβαθμίσεις χημικής σύστασης και ποιότητας. Η βέλτιστη μορφή του είναι ο girl's best friend, δηλαδή το διαμάντι. Πρόκειται για πεντακάθαρο άνθρακα (C - carbon), που προφανέστατα δε χρησιμοποιείται ως καύσιμο! Ακολουθούν ο γραφίτης, ο λιθάνθρακας και ο λιγνίτης, με ολοένα και λιγότερη περιεκτικότητα σε άνθρακα. Τελευταία έρχεται η τύρφη, που αφθονεί στο υπέδαφος υγρότοπων. Είναι διάσημη ως φτηνό καύσιμο. Κλασική χρήση της - φυσικά όχι παντού - αποτελεί η ξήρανση του κριθαριού, κατά τη βυνοποίηση. Βύνη που παράγεται με αυτό τον τρόπο αποκτάει καπνιστά αρώματα, τα οποία αργότερα περνούν στο ουίσκι.
Αρώματα καύσης και πικάντικες γεύσεις κυριαρχούν στο καπνιστό ουίσκι. Γήινα στοιχεία χώματος και γρασιδιού είναι επίσης ολοφάνερα. Πολύ συχνές είναι οι νύξεις δέρματος και πιπεριού. Γενικά, τα ουίσκι αυτού του τύπου θεωρούνται οργανοληπτικώς βαρύτερα από τα πιο "συμβατικά". Υπεύθυνες γι' αυτό θεωρούνται χημικές ουσίες, που ονομάζονται φαινόλες.
Ως προς την παραγωγή ουίσκι, η Σκωτία είναι χωρισμένη σε πέντε περιοχές. Κάποιοι προσθέτουν και μια έκτη περιοχή, αυτή των νησιών. Η νήσος Islay, παρότι νησί, δεν ανήκει στην περιοχή των νησιών, αλλά αποτελεί περιοχή από μόνη της. Είναι η αδιαμφισβήτητη πρωταθλήτρια στην παραγωγή καπνιστού ουίσκι. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί πως εκπληκτικά καπνιστά ουίσκι παράγονται, λιγότερο ή περισσότερο και στις υπόλοιπες περιοχές.
Προσπαθήστε να διαπιστώσετε τα γενικότερα γούστα του αγαπημένου σας προσώπου. Αν ξέρετε πως αρέσκεται σε έντονες γεύσεις (πχ. μπέικον, ροκφόρ, μετσοβόνε), μη διστάσετε να δωρίσετε ένα έντονα καπνιστό ουίσκι, όπως το Ardbeg, το Kilchoman ή το Lagavulin 16 Y.O. Αν απλώς θέλετε να την/τον μυήσετε στον υπέροχο χώρο του καπνιστού ουίσκι, τότε επιλέξτε κάτι ηπιότερο, όπως το Laphroaig 10 Y.O, το Caol Ila 12 Y.O. ή το Talisker 10 Y.O.
Για να εξωτερικευθεί η αρωματική ιδιοσυγκρασία ενός καπνιστού ουίσκι, αρκεί να προσθέσουμε λίγες σταγόνες νερού σε αυτό ή ένα παγάκι το πολύ. Περισσότερο νερό ή περισσότερος πάγος θα αραιώσουν το κύριο χαρακτηριστικό του. Αν το καπνιστό ουίσκι χρησιμοποιηθεί σε κοκτέιλ (πχ. στο Penicillin), τότε η προσθήκη του καλό είναι να γίνει στο τέλος, προκειμένου να αποκαλύπτει ευκολότερα τα αρώματά του.