ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ

Η μπύρα

Ακούω πολλούς να υποτιμούν τη μπύρα, ως προς την ικανότητά της να μεθύσει κάποιον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτό, συχνά η μπύρα αποκαλείται «αναψυκτικό». Προσπαθώντας να σχολιάσω τη λανθασμένη στάση μας απέναντι στη μπύρα, θα χρησιμοποιήσω ένα (όχι και τόσο) φανταστικό παράδειγμα. Λέει κάποιος: «Παιδιά, ο Μάκης έχει κατεβάσει πέντε ουίσκια. Ας τον πάμε εμείς σπίτι, γιατί αν καβαλήσει τώρα μηχανή, φοβάμαι πως αύριο θα κλαίμε…». Σωστή αντιμετώπιση και μπράβο στο Μάκη αν το δεχτεί! Σε μια άλλη περίσταση, λέει κάποιος: «Τα έμαθες για το Μάκη; Την άρπαξε χθες στην κλειστή στροφή πριν το άλσος Γαλατσίου και είναι τώρα με το χέρι στο γύψο. Δυο χιλιάρικα ζημιά το ΚΤΜ. Και δεν είχε πιει, ρε γαμώτο. Μόνο πέντε μπυρίτσες. Μαζί βλέπαμε τον αγώνα πιο πριν…». Λάθος αντιμετώπιση! Διότι, αν μιλήσουν τα αντικειμενικά μαθηματικά (και όχι οι υποκειμενικές ανθρώπινες γνώμες), τα πράγματα έχουν ως εξής: Κατά μέσο όρο, το ουίσκι έχει 40% αλκοολικό βαθμό, δηλαδή 40 ml αλκοόλης σε 100 ml ποτού. Η μεζούρα του είναι 50 – 60 ml. Πέντε ουίσκια ισοδυναμούν με 250 – 300 ml ποτού. Το ποσό αλκοόλ που περιέχεται σε αυτά ανέρχεται στα 100 – 120 ml. Από την άλλη, πάλι κατά μέσο όρο, η μπύρα έχει 5% αλκοολικό βαθμό, δηλαδή μόλις 5 ml αλκοόλης σε 100 ml υγρού. Πέντε φιάλες των 500 ml ισοδυναμούν με 2500 ml μπύρας. Το ποσό αλκοόλ που περιέχεται σε αυτά ανέρχεται στα 125 ml. Πάνω κάτω, τα ίδια δηλαδή.

Η μπύρα, λοιπόν, δεν είναι τόσο αθώα. Πιο σωστά, εμείς είμαστε αυτοί που την έχουμε παρεξηγημένη στο μυαλό μας…

Τα νευρικά κύτταρα

Είναι πολύ δημοφιλής η άποψη πως το αλκοόλ «καίει τα εγκεφαλικά κύτταρα». Καταρχάς, καλό είναι να γίνει μια διευκρίνιση ορολογίας: ο σωστός όρος είναι νευρικά κύτταρα εγκεφάλου και όχι εγκεφαλικά κύτταρα. Αλλά, ας μην είμαστε αυστηροί. Αλλού είναι το θέμα. Αν κάθε φορά που πίναμε αλκοόλ καταστρεφόταν ένας αριθμός νευρικών κυττάρων, τότε μετά από κάποια χρόνια θα μέναμε χωρίς νευρικά κύτταρα, αφού αυτά δεν έχουν δυνατότητα αναπλήρωσης. Όχι, δεν καταστρέφονται. Απλώς, ταλαιπωρούνται. Δέχονται την αρνητική επίδραση των τοξινών που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ, πράγμα που σημαίνει πως ο ίδιος ο οργανισμός ταλαιπωρείται για την αποτοξίνωσή τους.

Τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου περισσότερο απειλούνται από ανεγκέφαλες απόψεις, παρά από το αλκοόλ…

Το γλυκό κρασί

Για το φινάλε, περνάμε στην άποψη που διεκδικεί τα σκήπτρα ανοησίας, στο χώρο του αλκοόλ. Μερικοί δεινοί αμπελοφιλόσοφοι, ειδήμονες στο χώρο του κρασιού, διατείνονται πως το γλυκό κρασί μεθάει περισσότερο ή ευκολότερα από το ξηρό. Μα πώς, θα ρωτήσει κάποιος αδαής, αφού τόσο το ξηρό, όσο και το γλυκό έχουν γύρω στο 12% αλκοόλ. Εδώ έρχεται ο παραπάνω ειδήμων, που εκτός από άπταιστη φιλοσοφία γνωρίζει και άπταιστη βιοχημεία, να εξηγήσει πως την ευθύνη φέρουν τα σάκχαρα του γλυκού κρασιού. Τα σάκχαρα αυτά εισέρχονται στο πεπτικό μας σύστημα, υφίστανται νέα ζύμωση και μετατρέπονται σε extra αλκοόλ, πέρα απ’ αυτό που υπάρχει ήδη στη φιάλη. Έτσι, μεθάμε περισσότερο.

Δε βρίσκω καν λόγια να σχολιάσω…

Φαίδωνας Κυτρίδης

Βιολόγος, PhD / Τελειόφοιτος Οινολόγος