Τσίπουρο

Το τσίπουρο είναι απόσταγμα. Τα υπολείμματα σύνθλιψης του σταφυλιού (κατά την οινοποίηση) αφήνονται να υποστούν αλκοολική ζύμωση και στη συνέχεια αποστάζονται σε άμβυκα, μαζί με νερό. Στην απόσταξη μπορεί να συμμετέχει ακόμα και οξειδωμένο κρασί ή και ζυμωμένοι χυμοί άλλων φρούτων.

Αν στον άμβυκα προστεθεί γλυκάνισος, τότε το τσίπουρο που προκύπτει διαθέτει το χαρακτηριστικό άρωμά του. Εκτός αυτού, δεν υπάρχει καμία άλλη διαφορά.

Το Δεκαράκι, το Τσίπουρο Μπαμπατζίμ, το Τσίπουρο Τσιλιλή, το Τσίπουρο Αποστολάκη και το Κατώγι Αβέρωφ είναι τα πιο δημοφιλή στην Κάβα Κωνσταντακόπουλος.

Το τσίπουρο με γλυκάνισο απολαμβάνεται συνήθως με πάγο. Το μη αρωματισμένο ποικίλει ως προς τον τρόπο κατανάλωσης. Άλλοι το προτιμούν σε θερμοκρασία δωματίου, άλλοι το διατηρούν απλώς στο ψυγείο και άλλοι προσθέτουν πάγο για να το δροσίσουν περισσότερο. Η εποχή του έτους, κατά την οποία απολαμβάνουμε το μαγικό αυτό απόσταγμα, παίζει επίσης το ρόλο της.

Το τσίπουρο μπορεί να συνοδεύσει σχεδόν τα πάντα. Περισσότερο ταιριάζει με θαλασσινούς μεζέδες, πλατώ τυριών και αλλαντικών, φρουτοσαλάτες, ξηρούς καρπούς και ψητό κρέας.

Η παραμονή του τσίπουρου σε βαρέλια, συνηθέστερα δρυός, προσδίδει στο τσίπουρο γεύσεις μελιού, ξύλου, βανίλιας, καφέ και αποξηραμένων φρούτων. Συχνά, η επίγευσή του γίνεται γλυκύτερη και ξηρότερη.

Όλα τα παλαιωμένα τσίπουρα μπορούν να θεωρούνται premium ποτά. Συνδυάζουν τον φρουτώδη χαρακτήρας του απλού τσίπουρου με τη δύναμη του βαρελιού. Ωστόσο, η παλαίωση δεν είναι ο μοναδικός δρόμος προς την premium σφραγίδα. Όταν ένα τσίπουρο είναι μονοποικιλιακό, ικανό να αναδεικνύει τη μοναδικότητα της ποικιλίας προέλευσης, τότε δίκαια μπορεί να αποκαλείται premium.

Οι λάτρεις του ουίσκι θα εκτιμήσουν σίγουρα ένα παλαιωμένο τσίπουρο. Οι λάτρεις των άχρωμων αποσταγμάτων, όπως του τζιν και της βότκας, ίσως προτιμούσαν ένα τσίπουρο χωρίς άγγιγμα βαρελιού. Σε κάθε περίπτωση, ένα οποιοδήποτε τσίπουρο καταξιωμένου παραγωγού αποτελεί ένα σπουδαίο δώρο.

Ο κανόνας θυμίζει το ούζο. Αν το τσίπουρο έχει γλυκάνισο, τότε αποθηκεύεται εκτός ψυγείου. Αν δε διαθέτει, τότε φυλάσσεται οπουδήποτε, ανάλογα με την προτίμηση του καθένα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τοποθετούν τη φιάλη στην κατάψυξη, προκειμένου να αυξήσουν το ιξώδες του ποτού και να μετριάσουν την «επιθετικότητά» του στο λαιμό.

Δύο είναι τα επίπεδα των διαφορών: οι ποικιλίες του σταφυλιού και η προσθήκη μυρωδικών. Η Θεσσαλία, για παράδειγμα, φημίζεται για τις νότες τριαντάφυλλου στο τσίπουρό της, γιατί συχνά χρησιμοποιείται το Μοσχάτο Τυρνάβου ως πρώτη ύλη. Στην Ήπειρο το τσίπουρο είναι πιο «αυστηρό». Σε πολλά μέρη της Μακεδονίας, ο γλυκάνισος κυριαρχεί στο χαρακτήρα του τσίπουρου, ενώ στην Πελοπόννησο συναντάμε μεγάλο πλουραλισμό, εξαιτίας του πλήθους ποικιλιών αμπελιού και προσεγγίσεων παρασκευής.